Vol

Wij noteren het volgende voor de annalen 2009: maandag 13 juli –> eerste dag volle haven van het zomerseizoen.

Ja, het zat er nu echt aan te komen, je voelde het gewoon aan je theewater. Vanaf zaterdag was ook het midden van het land vrij, we hadden mooi weer, gunstig tij, er lagen al zo’n 240 bootjes in de haven, dusx85En ja hoor, het stroomde als vanouds naar binnen en al snel moesten we de Brandaris bellen. Gelukkig maar, want als we nu niet vol zouden raken dan hadden we een probleem. Dan was het toch de recessiex85of we zouden te duur zijnx85of we deden iets verkeerd, geen idee. Maar zie, het komt allemaal goed, beetje later dan verwacht, dat wel. Geeft niet.
Maar wat ons toch wel had verrast was de bruine vloot. Bruine vloot? Zeg maar gerust bruine armada! In files dreven ze voor de deur. ‘s Avonds telden we totaal 32 stuks in de voorhaven, volgens mij een record. Wat ze toch allemaal tegelijk deze kant op liet drijven. Je krijgt er geen hoogte van.

Maar goed, we zitten vanaf nu dus dik in het seizoen en normaalgesproken vanaf nu elke dag vol tot half augustus met het einde van de noordelijke vakantie. Nou ja, vól..niet continu natuurlijk, want er is altijd wel beweging in uitgaand en inkomend verkeer. Tot zegmaar een uur of één blijven die rode vlaggen hangen en komen er geen jachtjes binnen, er is alleen maar eenrichtingsverkeer naar de uitgang. Als er geen beweging meer in zit, bekijken we de vakken en pas als we de boel georganiseerd hebben en alles netjes en opgeruimd ligt, halen we die vlaggen weer naar beneden en dan kunnen we ze weer welkom heten, tot het moment bereikt is van vol=vol, dan gaat er weer een telefoontje naar de Brandaris en worden de vlaggen weer gehesen. Op onze website (waddenhavenvlieland.nl) hebben we een tekst geplaatst met ‘wat te doen als de haven vol is’. Voor alle duidelijkheid dus maar, want we worden de hele dag plat gebeld met steeds dezelfde vraag. We worden zoveel gebeld dat we het eigenlijk niet aan kunnen. In feite kunnen we alleen al daarvoor een telefoonmiep in dienst nemen. Maar dat is natuurlijk van de zotte, dus we hopen dat ze eerst even onze site bekijken alvorens ze uitvaren.
Over Internet gesproken, het lijkt trouwens wel of tegenwoordig iedereen een laptop aan boord heeft met draadloze internetontvangst, want onze KPN-kaartjes vliegen de deur uit hier. We moeten aan de lopende band bijbestellen. En je kan ook merken dat, zodra het wat minder weer is, de verkoop van die hotspotkaartjes enorm toeneemt. Dan wordt er dus in de hele haven gesurft. Merken we ook wel aan de balie, veel minder vragen over het weer dan andere jaren, en dat is een goede zaak want op een gegeven moment was ik net Pelleboer. Wat doet de wind in de Duitse Bocht over twee dagen, zulke vragen ongeveer, en daar hebben we dus geen tijd voor.

Over het weer gesproken (weer een bruggetje): IDEAAL!! Echt geweldig, zo’n regendag. Zo eentje als vorige week vrijdag de 10^e. Windkracht 8, lekker veel regen erbij (goed voor de natuur) en heerlijk fris temperatuurtje. Ik vind eigenlijk dat ze elke week zo’n dag mogen invoeren. Waarom? Nou, vanwege het RUSTmoment. Met andere woorden: geen beweging in de haven dus je kunt je in alle rust bezighouden met de onafgedane zaken op kantoor en dergelijke. De correspondentie, de administratie, al die dingen die altijd maar bleven liggen in de bak ‘komt later wel’. Goh wat kan je veel doen op zo’n dag…
Nou lag het vorige week aardig verwaaid hier, met een briesje van 5 of meer blijft met name het zegmaar babyboomerpubliek veilig in de comfortabele box liggen en nu zou je denken van: goh wat zielig, maar nee hoor. Aan de balie vertrouwden ze me toe dat ze met toevallig met plezier verwaaid lagen. Want nu hadden ze alle tijd om het eiland te verkennen (‘goh – we wisten niet dat Vlieland zo mooi was’) en in de box ligt het toch wel verdraaid lekker (hee, waar hebben we dat eerder gehoordx85). Die mensen komen dus weer terug, dat is zeker. We mogen volgend jaar wel weer gaan uitbreidenx85.

Maar nu draaien we dus volle havens en ja..allemaal leuk en aardig, maar geef mij maar zo’n haventje van de laatste weken. Kan je met twee man prima behappen, maar nu is het gewoon veel te massaal. We leven niet, we wórden geleefd. We werken van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds continu met z’n drieën en je hoopt maar dat alles goed gaat. Het ís dat je weet dat deze gekte over een maand alweer afloopt, anders is het voor een normaal mens niet te trekken. En de mensen lijken te denken dat je zeeën van tijd hebt omdat we zo relaí over schijnen te komen..nou vergeet het maar. We hebben 300+ boten in de haven en zo’n 1000 gasten, een heel dorp zegmaar, dus een praatje pot hier en daar schiet er vaak bij in. Hoe graag we ook zouden willen, want er liggen nogal wat vaste gasten in de haven die we eigenlijk wat meer aandacht willen geven, maar dat wordt in deze tijd, de ‘badtied’, gewoon heel moeilijk.

Over vaste gasten gesproken (ha, weer een bruggetje)x85vele gasten komen elk zomerseizoen weer. Momenteel vooral gezinnen. Dus die mensen staan opeens voor m’n neus en dan gebeurt het nogal eens dat ik een bekend gezicht zie, maar de naam of de bootnaam komt dan net niet bovendrijven. (Het zal wel aan de ouderdom liggen). Dan verschijnt er een persoon aan de balie en die zegt gelijk van ‘HEEEE ouwe reus alles goed, wat een paleis hebben jullie hier zeg, en wat een uitzicht nounou!’ En dan valt het kwartje niet gelijk bij mij. Terwijl ik mijn bandje met standaardtekst afspeel (‘goh zijn jullie daar weer, LEUK, ja hier alles goed, en met jullie, beetje goed de winter doorgekomen?) draaien de grijze cellen hierboven overuren, en dan maar hopen dat de naam mij plots invalt. Maar nee, het blijft dan bij ‘verrek-wie-is-dat-ook-alweer’. En dan lijkt het zo dom om de naam van de boot te vragen – maar dan doe ik dat toch maar anders hebben we een administratief probleem. Deze tijd gebeurt dat bijna dagelijks (het zijn er ook zoveel, je kan er wel gek van worden), sta je vijf minuten met iemand ouwejongenskrentenbrood te spelen terwijl je geen idee hebt wie dat is. Andersom kennen ze je allemaal. Ik fietste vandaag zelfs incognito (vrijetijdskleren) in de Dorpsstraat. Opeens: ‘HEE HAVENMEESTER’. Ik omkijken, wie zou dat wezen, o die zeker: ‘HE HOI’ en snel doorfietsen. Geen idee! Al sla je me dood.

Over dood gesproken (nou hou ik op met die bruggetjes), onze fameuze webcam. Laten we het daar eens over hebben, waar blijven toch die mooie beelden. Welnu: de webcam is geconfisceerd door onze gemeente. Jazeker. Waarom? Ze willen ‘m richten op hun tankstation achter het havenkantoor, als beveiligingscamera zegmaar. Ja, dat vind ik best sneu voor ons. Maar krijgen we dan een vervangende webcam? Tja ik heb gehoord dat onze voorzitter zich bezighoudt met een nieuwe cam (het kost wél geld allemaal) dus wij zijn in goede hoop.

Okee, en nu nog een paar photootjes:

Gisteren ff wat boodschappen gedaan en bij terugkomst kom je vanzelf langs de haven, was
wel benieuwd hoe het erbij lag vanaf het dek. Dus hieronder een serie plaatjes daarvan.

 

In de haven is het best gezellig. Dat ‘knusse’ is best wel gebleven vind ik. Vanaf de loopsteiger – correctie: de Dick Vissersteiger – kunnen de kindertjes krabben vangen.

 
 

 

Zomaar een paar plaatjes van de volle haven.

Dit was afgelopen maandagavond. Record aantal charters in de voorhaven.

Tot de volgende keer!