Het eind van het hoogseizoen is nakende. Feitelijk is het al zo’n beetje afgelopen, alleen het midden van het land heeft nog vrij. Afgelopen weekend stroomde het nog best vol hoor, tjonge – zweet op de kop enzo, aanpoten was dat. Ja, het was zo goed als vol. De jachtjes moesten zelfs in de werkhaven, en als dat gebeurt dan weet je dat je volle bak hebt. Normaal als we vol zaten hadden we een bootje of 300 in de haven, maar de laatste dit jaar hebben we dat met 220 – 250. Hoe kan dat nou he….Nou, da’s niet moeilijk – de boten worden groter en groter. De 14 – 15 meter jachten zijn al heel gewoon, we kijken er niet meer van op. Hoewel….als het spul binnenkomt, dan hoop je op zoveel mogelijk handelbare formaten. En dan komen er weer drie van die bakken tegelijktijd aan, dan denk je: oneee, waar in godsnaam moet ik DIE nou weer neerleggen…zucht!
Het afgelopen weekend zaten we dus zo goed als vol, maar er vertrokken zondagmiddag ook weer zo’n 150, er bleef niet veel meer over. Dus: weekendpubliek. Het was daarna weer lekker overzichtelijk, een tijd niet meer gezien. Eén dik, twee dik aan de steiger zo’n beetje. Als voordeel heeft dat dat we nu wat vrij kunnen nemen. Kunnen we tenminste wat noodzakelijke dingen doen thuis, en ook wat pierewaaien over het eiland bijvoorbeeld.
Het leven bestaat gelukkig niet altijd uit haven-haven-haven.
En we leven op toch zo’n mooi eilandje he, ik sta er altijd weer versteld van. Was gister bv. even op het strand (het is nog bést mooi weer trouwens) en dan zie je die stakkers lopen, wetende dat ze volgende week allemaal weer in de file zitten op weg naar de hectiek van die stinkende randstad (ik krijg daar altijd hoofdpijn van de smerige lucht)…en ik voel me echt wel bevoorrecht want ik hoef hier niet weg. Snuif die lucht op het strand maar eens goed in en je voelt je kiplekker.
Dit is zo’n beetje tussen de camping en het Strandhotel.
Snelverkeer heb je hier ook al 😉
En dan ’s avonds…de mooiste zonsondergangen. Want vind je van deze:
Of deze, gisteravond:
Ach, er is zoveel te zien, en elke dag is weer anders. Het is nooit hetzelfde.
Wat u ook eens moet doen, is een excursie met de boswachter. Echt waar. Ik heb het gedaan, want ja – ik krijg zoveel vragen aan de balie van: wat kunnen we doen op Vlie, en dan zeg ik ook vaak: doe een excursie – maar ja, zelf heb ik dat maar één keer gedaan, en dat was 35 jaar geleden met de schoolklas. Vlielanders gaan niet op excursie he, dat is voor de badgast.
Ik wou het toch wel weer meemaken, en ik moet zeggen: indrukwekkend hoor! Geweldig eigenlijk, je staat er gewoon niet bij stil wat er allemaal om je heen gaande is in de natuur. En die verhalen van de boswachter, die ziet en hoort dingen die een normaal iemand niet gewaar is.
Heb een paar photootjes geschoten:
De Kroon’s Polder excursie begint bij het Posthuys.
Je krijgt beslist natte voeten…
Ja, indrukwekkend hoor.
En…we zitten tegen september aan. En dan begint het bij velen al te kriebelen…: CRANBERRY’S.
Ze zijn nu nog niet rijp, maar dat heeft nog een paar weken nodig.
Ok…we komen weer terug bij de haven (daar gaat deze blog immers over).
De werkzaamheden rondom de haven gaan snel. Ze verleggen nu de havenweg. Kijk, de laatste plaatjes:
Geen idee waarom ze zand daar neerleggen (tussen het kantoor en de heli)
Dit is ter hoogte van de Fortweg.
Rechts de oude havenweg, links wordt de nieuwe havenweg gelegd.
Okee, nog zo’n anderhalve week te gaan en de boel gaat op slot. En dan zien we wel weer. In ieder geval zijn we nu weer even bij.
Tot de volgende x!