Zo, nu maar weer eens een update van de afgelopen dagen en het weekend
tot dusver.
Ik zei trouwens in de laatste blog – ik geloof dat het dinsdag was – dat het dit weekend wel eens aardig vol kan raken, vanwege het mooie weer.
Niks overdreven hoor! We hadden inderdaad een volle bak. Ja, daar kon je op wachten he, het hele IJsselmeer waaide deze kant op. Mooi weer, gunstig ‘Vlieland’-windje, (oost – dan gaan ze
makkelijker naar Vlie dan naar dat andere eiland) en een vrij weekend.
Meer daarover straks.
Nog anecdotes? Nou…deze week is de feestweek van de VVV. Elke dag wordt er wel iets georganiseerd…en het eerste evenement was het ‘overstappen’ op de Vlieree, zoals dat vroeger gebeurde. Leuk idee! Maar laat het nu net die dag beestenweer zijn….ze waren al ter plaatse en toen werd het afgelast. Is dat niet sneu? Ja, kan gebeuren he? Kan je nagaan hoe het vroeger ging, gewoon – hup, storm of niet..gáán.
Verder was er nogal wat baldadige jeugd van de bruine vloot deze week.
In het dorp lieten ze een spoor van vernielingen achter. Ja, hebt er soms geen lieverdjes tussen. Als je fiets is gestolen, dan ga je eerst naar de werkhaven. Dat gaat al tientallen jaren zo, dat weet je nou eenmaal.
Verder ben ik mooi de dans ontsprongen afgelopen donderdag. Toen was ik dus jarig, en ik doe er helemaal niets aan, behalve aardbeiengebak uitdelen. Voor mij hoeft dat niet zo, allemaal heisa. Maar ja. Wat gebeurde er een jaar geleden..ik weet het nog precies. Sommige havengasten hadden vernomen (ja, van mijzelf hoor, idioot die ik ben- ik zei: als je er nou nog vier dagen aan vastknoopt, dan krijg je een gebakje. Laten ze er nog vier dagen aan vastknopen…!..en intussen de rest van steiger 7 inlichten…)….ehhh..wacht even hoor, waar was ik… even teruglezen (dat krijg je ervan als je teveel tekst tussen haakjes zet) OJA! Sommige gasten hadden dus vernomen dat ik jarig was en ’s nachts hadden ze het complete kantoor versierd met slingers en ballonnen. Kwam ik ’s ochtends nietsvermoedend op kantoor….aarghhh!! Een doodschrik. Erg! Ik wilde weer terug naar huis, maar ja, dat kom ook weer niet. Gevolg: de hele dag moest ik aanhoren: Hee, vanwaar die slingers? Nou..blablabla… Nou! Gefeliciteerd hoor! De hele dag he. Heel genant ja.
Maar nu dus niet. Ik had mijn vrije dag, dus ik ging alleen maar gebak uitdelen op de VUT-steiger en dat was het. Oja, en ’s avonds bij de zomeravondshow was ik de pineut he. M’n zus wist het, en die was de dirigent…
En toen was het zaterdag. ’s Ochtends haalden we de rode vlaggen uit de motteballen, want je voelt het aankomen. De vrijdag bracht al veel verkeer teweeg, we lagen al vier/vijf dik, dus…’t wordt een volle bak, let op.
Het tij liep van 3 tot 8, en het was spitsuur rond half vijf. Een heel spektakel voor de haven. Filevorming en vertraging. Der Lambert had het er maar druk mee, en op een gegeven moment kwam het signaal: VOL. Even de Brandaris ingelicht en vervolgens de rode vlaggen gehesen. Het havenlicht aangezet en het bord HAVEN VOL opengeklapt.
Vanaf dat moment hadden we weer wat rust in de haven. En toch probeerden sommige onverlaten het. Die snappen niet wat twee rode vlaggen betekent, en ze kunnen ook niet lezen, plus dat ze kanaal 2 niet bij hebben staan. Ze gingen rustig – zogenaamd van de prins geen kwaad – in de werkhaven liggen, tussen de Bruine Vloot in.
We maken dus lange dagen, laat dat duidelijk zijn. Vergelijk dat eens met vorig jaar, zelfde weekend. Eén dik lag het. Ik mocht zelfs vrij weet ik nog. Wat een verschil! Maar het is wél ontzettend gezellig hoor (nou…ontzéttend..). Je ziet echt heel veel mensen, met name die je een jaar lang niet gezien hebt. Berend Botje was uit varen en kwam ook eindelijk langs. Ja kijk, die waarschuwen ons al sinds de winter dat ze eraan komen. Nou, ze waren er. Midden in een volle haven, jaja, dat krijg je dan 😉 (Maar leuk dat jullie er waren hoor!)
En nu hebben we weer HITTE… Mensenhemel, wat is het toch weer heet. Het kan hier ook nooit es normaal. Waarom gelijk weer zo EXTREEM. Vorige week liepen ze hier met dikke jassen en zelfs handschoenen, en nu verbrand je levend als je je factor 30 vergeet. Maar je zal nu aan de wal zitten te puffen zeg. Ik sprak net een chatvriendin, live from Zuid-Limbabwe..33 graden daar, Arme mensen. WIJ hebben hier nog water rondom ons heen en hebben dus eigenlijk niks te klagen. Integendeel. Maar toch…ik wou dat het SNEEUWDE, echt eerlijk waar 🙂
Okee. Hieronder het bewijsmateriaal. (Klik op de foto voor de vergroting)
Dit is dus VOL.
Zojuist de rode vlaggen gehesen…
Op heterdaad betrapt! Een catamaran slipt erdoor, ondanks de rode vlag
En rustig in de werkhaven gaan liggen. midden tussen het bruinevlootgebeuren…
Tja…beetje tegenstrijdig is het wél…
Een welkomstbord en daarnaast het signaal ‘u mag er niet in’…
Daarom besluiten sommigen maar om droog te liggen.
Zoekplaatje – Er wordt gezwaaid! Hoi hoiiii !!
De patatboer tegenover ’t kantoor doet goede zaken. Hier mijn danspartner Nynke met haar hulpje. Dag Nynke 🙂 Niet meer steeds op m’n tenen staan hoor…
Okee. dat was het weer. Heb trouwens nog wat photootjes van vorige week op me stikkie, maar dat doe ik de volgende x wel, anders wordt dit te langdradig (dat is het al trouwens 😉 )
Doegdoeg!