Allooo….
Joepie, we kunnen weer ademen. Wát een hitte was het afgelopen dagen zeg. En dan hebben wij op ’t werk nog niks te klagen, want we drijven op ’t water of zitten in ’t kantoor met airco. Maar dan kom je thuis en dan houdt het op. Je doet gewoon niets want je bent alleen maar LOOOOOM. Alles gaat langzaam, de geringste activiteit wordt bestraft. Pas ’s avonds om een uur of tien wordt het een beetje behaaglijk. Geen wonder dat ze in die zuidelijke landen overdag siësta houden. Ik snap nu waarom.
En dan schijn je nog mensen te hebben die vrijwillig de hitte opzoeken. De meesten ook nog midden in de zomer. Ik snap daar niks van…maar ja, da’s persoonlijk hoor.
Maar die warme dagen zijn prima voor onze omzet – en die van de horecaondernemers hier. De haven ligt gewoon vol, dat wil zeggen 200 bootjes (ok, we kunnen er als ’t moet 300 inproppen, maar dan lig je ook als haringen in een ton). Ja zeg, zo’n 200…en dan te bedenken dat we in dezelfde tijd vorig jaar, en ook het jaar daarvoor hier en daar een bootje hadden liggen… heus waar. Kiek maar, klik hier maar eens op, dan zie je ‘t.
(was juni 2004, foto xa9 DDM )
Gister dus 31 graden, maar nu 13 graden!!! Ja zeg, nou jij weer. Wel heftig hoor, die overgang. ‘k Ging vanochtend naar ’t werk met dezelfde kleren als gisteren, maar dat bleek toch een tikkeltje té optimistisch. Ik vind het wel lekker hoor…kan je tenminste weer wat actieve dingen ondernemen. Er waait ook een windje 5 tot 6, en dat betekent voor de meesten in de haven: wij durven niet te varen. Ik heb dus verlengd als een gek vandaag (het verblijf dus he, dagje erbij enzo), men ziet het morgen nog aan. Dat heb je op andere havens ook, dus we hebben vandaag weinig verkeer. Betekent dat ik vanavond vrij mag nemen en zodoende naar het Fussball kan kijken. Ja, ik zou vandaag de hele dag vrij, maar Der Lambert moest gister naar de kaakchirurg en die kan nou dus niet praten he, en een Lambert die niet kan praten….juist. Daarom dus. En ja, dan vallen wij in. No problemos. Trouwens, ons werkrooster is heel flexibel. Moet ook wel. Neem afgelopen weekend. Gekkenhuis (zoals ik al eerder zei) en Cornelius stond op vrij. Maar ja, dat doe je gewoon niet, wetende dat het anders een chaos wordt. Dat weet je vantevoren. Neem vorig jaar zelfde weekend: windkracht 7, races afgelast, één dik aan de steiger, geen verkeer. Dát kan ook. Dan blief je gewoon tuus als je toch op vrij staat, roostertechnisch. Maar bij het invullen van het rooster zet je erbij dat je drukte kan verwachten in case of…dus dan ben je standby. Moet je ook niet naar de Aldi gaan ofzo die dag.
Dus…vandaag ein bisschen ruhe im Hafen. De haven is momenteel gevuld met 60+, Duitsers, of een combinatie daarvan (60+ Duitsers). Zelfs ook aardig wat Engelsen…hoe kan dat nou. Toch zeker een boot of 4 – 5. Misschien beginnen ze het hier een beetje te ontdekken ofzo..? Ik weet het niet.
En morgen heeft heel Duitsland vrij. Men neemt dan ’t hele weekend vrij (net als wij met de Hemelvaart) en komen dan massaal naar ons toe, mits het mooi weer is. En het wordt weer mooi, dus….volle haven? We zullen zien.
Wat stom…ik vond nog wat fotootjes op mijn Sony van vorige week. Zo ik gebruiken voor een blogje, maar ja, dat kwam er niet van.
Daarom plak ik ze maar aan de blog van vandaag, met excuus.
Komen ze. (klik voor groter formaat)
Kijk! Deze hadden we hier liggen vorige week. De AMIGO van meneer Zeeman, van de textielsupers. Hij heeft van der Lambert een plaatsje gekregen achter zijn zusterschip: de MI AMIGO van Jan Soek!
Ik rij elke ochtend op mijn bergfiets naar de haven, en ik moet eerlijk zeggen: de waddenzee is ALTIJD weer anders. Het verveelt NOOIT. Dan weer harde zuidwestenwind met golven over de dijk (zie blog van paar weken geleden) of dan weer eens windstilte, wat ook heel speciaal is. Hieronder een paar plaatjes zomaar geschoten tijdens mijn woon-werkverkeer.
Je zal hier toch WONEN!….Ja, we zijn ERG bevoorrecht, ik weet het.
Oja, sinds mensenheugenis houdt onze lagere school (of hoe dat tegenwoordig ook heet) een schoolreisjesuitwisseling met de school van Halle. Dat is één of ander boerengehucht met twee straten en heel veel koeien uit de Achterhoek. Wij gaan dan daarnaartoe, en in dezelfde week komen die arme kindertjes vanuit dat gebied naar Vlie om hier aan te sterken en de zoute zeelucht te proeven (en wij de mestlucht – ik ruik het nóg, na 32 jaar).
Hier de aankomst van de kneusjes.
Ze worden door de moeders van de gastgezinnen opgevangen. Ja, geen jeugdherberg. Gelijk inburgeren!
Was een grapje hoor, van die kneusjes. Wij zijn ook kneusjes, onontwikkelde eilanders. Moet eerlijk zeggen dat het destijds veel indruk op mij gemaakt heeft. Niet dat ik daar graag weer terug wil, maar toch…er is geen zee te bekennen, die lucht, al dat veeteelt, die vlaktes…het is zo ánders.
Ja, het was een hele ervaring.
Dat was het even voor nu.
Ziejoe
!